1. Sportowy Rodzic szanuje wszystkich uczestników sportowego wydarzenia – organizatorów, sędziów, trenerów, zawodników i kibiców.
2. Sportowy Rodzic ufa trenerowi prowadzącemu grupę, nie podważa jego autorytetu i nie wtrąca się w system szkolenia dzieci, wszak trenerzy to pasjonaci sportu i dobrze wiedzą co mają robić, aby dziecko stale podnosiło swoje umiejętności.
3. Sportowy Rodzic szanuje wszystkie decyzje swojego dziecka i zachęca je do brania odpowiedzialności za podjęte decyzje.
4. Sportowy Rodzic zawsze wspiera swoje dziecko w osiąganiu celów krótko i długo terminowych. Kiedy są sukcesy – cieszy się razem z dzieckiem, gdy pojawiają się porażki – pozytywnie motywuje do dalszej wytężonej pracy. Stara się wytłumaczyć, aby dziecko nie brało zbytnio do siebie każdej porażki.
5. Sportowy Rodzic „NIE STERUJE” dzieckiem na boisku, jak i poza nim, życie to nie gra konsolowa, dlatego wszystkie kontrolery odkładamy na półkę. Rozumie, że dziecko musi popełniać błędy na własną rękę i tak samo rozwiązywać problemy, gdyż tylko dzięki bezpośrednim doświadczeniom może stać się lepszym człowiekiem.
6. Sportowy Rodzic interesuje się samopoczuciem swojego dziecka, dzieli z nim wspólną pasję do sportu, okazuje mu cierpliwość i jest wiernym słuchaczem.
7. Sportowy Rodzic przypomina swojemu dziecku o obowiązujących podstawowych zasadach fair play.
8. Sportowy Rodzic nie wywiera niepotrzebnej presji wyników na swoim dziecku, raczej patrzy na dziecko przez pryzmat dokonywanych postępów.
9. Sportowy Rodzic daje swobodę w działaniu i podejmowaniu decyzji swojemu dziecku, gdyż wie, że tylko wtedy dziecko może poczuć się samodzielne i pewne siebie.
10. Sportowy Rodzic jest wzorem do naśladowania i daje przykład innym rodzicom, kiedy trzeba odpowiednio reaguje rozpowszechniając wszystkie powyższe praktyki dobrych zachowań.
